Portret Laury

​

„Portret Laury”, „W cieniu Laury”

​

Moi Drodzy,

„Portret Laury" oraz „W cieniu Laury" to powieści inne niż pozostałe przeze mnie napisane. Historie, skierowane do dorosłych marzycielek, traktują o różnych obliczach  miłości oraz drogach jej przeżywania. Bohaterowie dość swobodnie dryfują w czasoprzestrzeni.

Pragnęłam wpleść w poetykę miłości malarskie opisy tak, by stworzyć literacki obraz przywodzący na myśl te subtelne acz barwne pejzaże sprzedawane w niewielkich galeriach, zaszytych w cienistych zaułkach i w wąskich uliczkach, gdzieś na południu Europy. Albowiem ilekroć przystaję przed takim świetlistym płótnem, zatrzymującym pozornie banalną chwilę, jak dziewczyna w słomkowym kapeluszu czytająca książkę, jadąca na rowerze czy wybierająca owoce na straganie, to budzi się we mnie nostalgia za nieuchwytnym, przemijającym pięknem życia. Taką tęsknotę chciałam wzniecić swoją opowieścią.

Otóż "Portret Laury" traktuje o uczuciu rodzącym się pomiędzy młodą malarką a doświadczonym życiowo naukowcem. Studium wrażliwości i cierpienia zrodzonego ze wspomnień, tęsknoty i barier. Barier, do których pokonania trzeba dorosnąć. Powieść jest także próbą polemiki z pospolitym przekonaniem o braku miłości w związkach obarczonych dużą różnicą wieku i z powierzchownością społecznych sądów i ocen. Natomiast "W cieniu Laury" to rozwinięcie losów bohaterów "Portretu Laury". Opowieść o pełnej pasji miłości tytułowej Laury i wyborze, który odcisnął piętno na życiu kilku osób. Odkryta po latach tajemnica ukazuje, w jaki sposób losy portretowej Laury przesadziły o szczęśliwości tych, którzy przypadkiem uwikłali się w jej historię.