Wróżki

Ogródek i chatka

Niektórzy powiadają, że wróżki rodzą się, gdy śmiech dziecka zostaje trzykrotnie powielony echem, ale całkowitej pewności nikt nie ma. Tak czy inaczej, na świecie żyje sporo wróżek, choć niełatwo spotkać którąś całkiem przypadkiem. Dzieje się tak, ponieważ wróżki pojawiają się jedynie wówczas, gdy ich pomoc jest naprawdę potrzebna. Na co dzień wolą odosobnienie, z dala od zgiełku i zamętu, do których przywykli zwykli śmiertelnicy.

Ich chatki znajdują się zazwyczaj na skraju lasu i są zaszyte w gęstej zieleni nieustająco kwitnących krzewów i kwiatów.

Wiele wróżek szczególnym sentymentem darzy róże, których pąki i kielichy strzeżone są przez uzbrojone w kolce łodygi.

W miękkich trawnikach zaś roi się od drobnych stokrotek i czterolistnej koniczyny. Na uboczu, w wonnych kępkach, rosną jagody, poziomki i zioła, z których wróżki sporządzają osobliwe syropy i wywary o równie osobliwych i magicznych właściwościach.

Ogródki wróżek bywają dość podobne i jedynie baczny obserwator dostrzeże różnice w gatunkach roślin i kwiatów, a także doceni artystyczny zamysł w pozornym nieładzie.

Po przemierzeniu wąskiej, wysypanej drobnymi, lśniącymi kamyczkami ścieżki, po której obu stronach zachwycają urodą błękitne kwiaty, dociera się do drewnianego progu i tradycyjnie uchylonych drzwi. Jedynie w chłodne, deszczowe, wietrzne i śnieżne dni drzwi bywają szczelnie zamknięte. W takich wypadkach należy pociągnąć za sznureczek, który porusza serce mosiężnego dzwoneczka. Wróżka wie wówczas o przybyciu gościa.

Domki wróżek, chociaż maleńkie, są niezwykle przytulne. Pośrodku salonu, na okrągłym stoliczku, stoi szklana kula, w której wnętrzu unosi się złocisty kurz. Obok, na srebrzystej tacy, spoczywa różdżka o rączce zdobionej kolorowymi szkiełkami i zakończeniu w kształcie gwiazdki. Różdżki wróżek różnią się od siebie rzeźbieniem i długością.

Tradycyjnie gość, oczekujący spotkania z panią domu, zasiada na wygodnej sofie i opiera się o pękate, haftowane poduchy. Wróżka zaś przygotowuje poczęstunek, czyli wonny napój, kruche ciasteczka i konfiturę.

Zimą w kominku trzaska ogień, zaś latem zaprzyjaźniony wiatr delikatnymi podmuchami chłodzi powietrze.

Bywa, że wylegujący się na okiennym parapecie lub pufie kocur jest usposobiony towarzysko i wówczas zabawia przybyłego rozmową.

Pracownie wróżek, stanowiące zarówno swoiste laboratorium, jak i miejsce zadumy, znajdują się na poddaszu. Prowadzą do nich kręte, wąskie schodki. Do otwarcia drzwi zaś potrzebny jest kluczyk, który każda wróżka nosi zawsze przy sobie.